Вячаслаў ГРУШОЎ

Я не лічу акцёрства за прафесію. Гэта хутчэй – любімае хобі. Таму што да хобі адносішся з любоўю,
з цікаўнасцю, з лёгкасцю. А калі прафесія, то гэта невялічкі цяжар, а павінная быць на высокім узроўні.

Тэатр не мае праўды, таму што ўсё ўмоўна на сцэне. Няма праўды і ў жыцці, бо там – тэатр вакол.
Самае галоўнае – гэта праўда пачуццяў. Калі праўда пачуццяў ёсць на сцэне, то гэта і мінулы, і сучасны,
і будучы тэатр.

У мяне ёсць думка, што трэба любіць не толькі мастацтва ў сабе, але і сябе ў мастацтве! Любіць сябе як інструмент, якім будуць карыстацца драматургі
і рэжысёры. Любіць і быць заўжды гатовым да ролі. Можна ніколі не сыграць Фірса, Гамлета, Джульету,
але павінны быць гатовым. Павінны любіць сябе
ў тэатры.

БІЯГРАФІЯ

Нарадзіўся 3 мая 1950 года ў горадзе Лагойску Мінскай вобласці.

З 1967 па 1971 год навучаўся ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце.

З 1971 года працуе ў Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя Якуба Коласа. 

Уваходзіць у склад мастацкага савета тэатра.

РОЛІ Ў РЭПЕРТУАРЫ

– Пётр Адамавіч («Пазычанае шчасце» Ф.Палачаніна)
– Палкоўнік («Не пакідай мяне...» А.Дударава)
– Пата Дулі («Каралева прыгажосці з Лінэна» М.Мак-Донаха)
– Суддзя («Несцерка» В.Вольскага)
– Жывата Цвіёвіч, прафесар Райсэр, Благае («Доктар філасофіі» Б.Нушыча)
– Настаўнік пісьменнасці («Дурнічка» Лопэ дэ Вегі)
– Сцяпан Сцяпанавіч Чубукоў («Смешныя людзі» па аднаактовых п’есах А.Чэхава «Пра шкоду тытуню», «Юбілей», «Прапанова»)
– мужчына Луізы («Восем закаханых жанчын» Р.Тама)
- Швейцарскі доктар («Бальніца на краі свету» Х.Бойчава)
- Ён («Асенні rock’n’roll» па п'есе М.Хейфеца «Rock’n’roll на захадзе сонца»)
- Захар («Шагал... Шагал...» па п’есе У.Драздова «Прамы вагон да Парыжа з усімі перасадкамі»)
- Антрэпрэнёр («Стары-стары сеньёр з вялізнымі крыламі» А.Курэйчыка)
- Кароль («Папялушка» Т.Габэ паводле Ш.Пэро)
-Глоў Міхаіл Аляксандравіч («Вытанчаны падман» па п'есе М.Гогаля «Гульцы»)

ПАСТАНОЎКІ Ў РЭПЕРТУАРЫ

– «Пазычанае шчасце» Ф.Палачаніна
– «Як Воўк мамай быў» В.Ткачова
– «Агнявы Леў» А.Кружнова
- «Кот у ботах» А.Замкоўскага паводле Ш.Пэро
- «Усе мышы любяць сыр» Д.Урбана

Доўгі час працаваў у якасці рэжысёра на гарадскім конкурсе «Сцэнічныя чытанні «Школьны тэатр», арганізаваным тэатрам у супрацоўніцтве з гарадскімі ўладамі.

УЗНАГАРОДЫ

2000 – нагрудны знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь «За ўклад у развіццё культуры Беларусі».

2006 – Грамата Нацыянальнага Сходу Рэспублікі Беларусь.

2007 – ганаровае званне «Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь».

АСНОЎНЫЯ МІНУЛЫЯ РОЛІ

– Сяргей («Прахадны бал» Б.Рацэра, У.Канстанцінава) 
– Мухамор («Жыла-была Сыраежка» В.Зіміна) 
– Дрыгальскі («Залёты» В.Дуніна-Марцінкевіча) 
– Фінскі («…Таму што люблю…» А.Паповай)  
– Зэет («Пісьменныя» М.Чокэ) 
– Гаеў («Вішнёвы сад» А.Чэхава) 
– Сцібелеў («Кацярына Іванаўна» Л.Андрэева)
– Дэтэктыў, Рычард Уіллі («Ён. Яна. Акно. Нябожчык.» паводле п'есы Р.Куні «№13»)  
– Чудзі («Тузы» У.Відмера) 
– Трашчэйкін («І смех, і слёзы, і Любоў» паводле п'есы У.Набокава «Падзея»)
– Дорн («Чайка» А.Чэхава)
– Ён («Фламенка» В.Маслюка) 
– Жалязноў («Васа» М.Горкага)
– Юрый Тураўскі («Крыж Еўфрасінні» І.Масляніцынай) 
– Джон Валонэ («Перабор» Х.Бергера) 
– Бальшоў («Банкрут» А.Астроўскага) 
– Дварэцкі («Візіт дамы» паводле п'есы Ф.Дзюрэнмата «Візіт старой дамы»)
– доктар Хофман («Леанарда ?» Э.Флізара) 
– Пашуцін («Што баліць?» Л.Агулянскага) 
– Прышэлец («Я чакаю сапраўднага мужчыну» паводле п'есы Э.Радзінскага «Прыемная жанчына з кветкай і вокнамі на поўнач»)
– спадар Ламадон («Дыліжанс» У.Кандрусевіча паводле навэлы Гі дэ Мапасана «Пышка»)
– святар айцец Фінеган («Гаральд і Мод» К.Хігінса)
– ювелір Вус («Хрыстос прызямліўся ў Гародні» паводле аднайменнага рамана Ул.Караткевіча)
– сіньёр Капулеці («Рамэа і Джульета» У.Шэкспіра)
– прафесар Райсэр («Доктар філасофіі» Б.Нушыча)
– Лёша («Пахавайце мяне за плінтусам» паводле аднайменнай аповесці П.Санаева)
– Лешч («Апошнія» М.Горкага)
- Яўген Сямёнавіч Іваноў («Экстрасэнсы» па п’есе Р.Горына «Феномены»)

МІНУЛЫЯ ПАСТАНОЎКІ

– «Кветкі-ягадкі» В.Ткачова
– «Ветразі» паводле аповесці А.Грына «Пунсовыя ветразі»
– «Варвара і яе блудны муж» Г.Марчука
– «Старамодная камедыя» А.Арбузава

ПУБЛІКАЦЫІ

1.  «Я не люблю сябе…» А.Бабарыка. - «Віцебскі рабочы». – 01.11.1997.
2. «Актёр без грима» Т.Пастарнак. - «Народнае слова». – 13.05.2000.
3.  «Жывы кантакт з залай» В.Дашкевіч. - «Витебский проспект». – 06.05.2010.
4. «Быць альбо не быць… разумнейшым за гледачоў?» Т.Катовіч. - «Культура». – 19-25.02.2005. – С.10.
5.  «Зразумець праўду пачуццяў» Ю. Іваноўскага.- «Віцьбічы». –  06.06.2015.
6. «Жыццёвая праўда - у сцэнічных вобразах. Штрыхі да творчага партрэта заслужанага артста Рэспублікі Беларусь Вячаслава Грушова» Ю.Іваноўскага. - «Літаратура і мастацтва», 28.10.2020. (Чытаць).

ГАЛЕРЭЯ

Ён
(«Асенні rock'n'roll»)

Сцяпан Сцяпанавіч Чубукоў
(«Смешныя людзі»)

Жывата Цвіёвіч
(«Доктар філасофіі»)

Суддзя
(«Несцерка»)

Лешч
(«Апошнія»)

Лёша
(«Пахавайце мяне за плінтусам»)

Настаўнік пісьменнасці
(«Дурнічка»)