Вячаслаў ГРУШОЎ
Артыст, вядучы майстар сцэны
Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь
|
Я не лічу акцёрства за прафесію. Гэта хутчэй – любімае хобі. Таму што да хобі адносішся з любоўю, Тэатр не мае праўды, таму што ўсё ўмоўна на сцэне. Няма праўды і ў жыцці, бо там – тэатр вакол. У мяне ёсць думка, што трэба любіць не толькі мастацтва ў сабе, але і сябе ў мастацтве! Любіць сябе як інструмент, якім будуць карыстацца драматургі |
БІЯГРАФІЯ Нарадзіўся 3 мая 1950 года ў горадзе Лагойску Мінскай вобласці. З 1967 па 1971 год навучаўся ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце. З 1971 года працуе ў Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя Якуба Коласа. Уваходзіць у склад мастацкага савета тэатра. |
РОЛІ Ў РЭПЕРТУАРЫ – Пётр Адамавіч («Пазычанае шчасце» Ф.Палачаніна) ПАСТАНОЎКІ Ў РЭПЕРТУАРЫ – «Пазычанае шчасце» Ф.Палачаніна Доўгі час працаваў у якасці рэжысёра на гарадскім конкурсе «Сцэнічныя чытанні «Школьны тэатр», арганізаваным тэатрам у супрацоўніцтве з гарадскімі ўладамі. |
|
УЗНАГАРОДЫ 2000 – нагрудны знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь «За ўклад у развіццё культуры Беларусі». 2006 – Грамата Нацыянальнага Сходу Рэспублікі Беларусь. 2007 – ганаровае званне «Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь».
|
АСНОЎНЫЯ МІНУЛЫЯ РОЛІ – Сяргей («Прахадны бал» Б.Рацэра, У.Канстанцінава) МІНУЛЫЯ ПАСТАНОЎКІ – «Кветкі-ягадкі» В.Ткачова |
|
ПУБЛІКАЦЫІ 1. «Я не люблю сябе…» А.Бабарыка. - «Віцебскі рабочы». – 01.11.1997. |
ГАЛЕРЭЯ |
||
|
![]() Яўген Сямёнавіч Іваноў («Экстрасэнсы») |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
![]() Швейцарскі доктар («Бальніца на краі свету») |
Добавить комментарий