Генадзь ГАЙДУК

  Артыст, вядучы майстар сцэны

«Радаснае ўспрыманне жыцця – нязменнае адрозненнем мудрасці.

У кожнага акцёра ёсць удачы і няўдачы. Памылкі, няўдачы – непазбежныя. Часам гэта спроба іншай тэмы, іншых выразных сродкаў, а іншы раз – збег абставін. Часам ведаеш, што вынік – гэта ўсяго толькі могільнік добрых намераў, і гэта «нязробленае» доўга мучыць. Іншая справа ў маладосці!... Ныраеш з галавой у работу, не задумваючыся, а ці выплывеш?!

Як акцёр я думаю больш шырока і больш правільна, чым як чалавек. Тут прысутнічае прафесія, а яна разумнейшая за мяне. Гэта яна ажыццяўляе за мяне сялекцыю выразных сродкаў і густу».

Асноўныя ролі:

– Адуванчык («Радавыя» А.Дударава)
– Блэз («Блэз» К.Манье)
– Шагал («Шагал… Шагал…» У.Драздова)
– Освальд («Грахі бацькоў» Г.Ібсена)
– Малодшы («Дацкая гісторыя» паводле Г.Х.Андэрсена)
– Суцін («Мадам Боншанс» У.Драздова) 
– Пеця Трафімаў («Вішнёвы сад» А.Чэхава), 
– Дон Алонса («Непрыступная сеньёра» Лопэ дэ Вегі) 
– Брэд Вінер («Дарагая Памэла Кронкі!» Д.Патрыка) 
– Айбаліт («Доктар Айбаліт» паводле кінасцэнарыя «Айбаліт-66» В.Карастылёва, Р.Быкава)
– Пракоп Свірыдавіч («За двума зайцамі» М.Старыцкага)
– Кот («Фламенка» В.Маслюка) 
– Косма («Кракаўскі студэнт» Г.Марчука)
– Павел («Аднакласнікі» Ю.Куліка)
– Іаан («Крыж Еўфрасінні» І.Масляніцынай) 
– Зюзя-Зімавіца («Вядзьмарка і Дыназаўрык» А.Якімовіча)
– Вучань («Апошнія сведкі» С.Алексіевіч)
– Альберт («Прывітанне, Альберт!» Ю.Сохара)
– Трахім Сініца («Жарты» («Прымакi» Янкi Купалы)
– Гаспадар («Я буду зоркай»)
– Сёмы, Восьмы, Дзявяты Мужы («Візіт дамы» Ф.Дзюрэнмата)
– Максім («Парадоксы пачуццяў» С.Сергіенкі)
– Крывы («Леанарда ?» Э.Флізара)
– Зянон, селянін («Хрыстос прызямліўся ў Гародні» Ул.Караткевіча)
– Віктар («Восеньская саната» І.Бергмана)
– Толя («Пахавайце мяне за плінтусам» П.Санаева)
– Капітан («Вясёлы Роджэр» Д.Салімзянава)
– спадар Ламадон («Дыліжанс» У.Кандрусевіча. Паводле навэлы Гі дэ Мапасана «Пышка»)
– Эрык Ларсен («Загадкавыя варыяцыі» Э.-Э.Шмітта)
– Барыс Алегавіч («Афінскія вечары» П.Гладзіліна)
– Пата Дулі («Каралева прыгажосці з Лінэна» М.Мак-Донаха)
– Клоўн («Смяротны нумар» А.Антонава)
– Абломаў, Мядзведзь, 2-я галава Змея Гарыныча, Манах («Да трэціх пеўняў» паводле аднайменнай аповесці В.Шукшына)
– Сэмуэл («Дзіўная місіс Сэвідж» Дж.Патрыка)
– Жэронт («Хітрыкі Скапэна» Ж.-Б.Мальера)
– Благае («Доктар філасофіі» Б.Нушыча)
– Рычард («Глыток чужога віскі» Л.Агулянскага)
– Турын, слуга Лісэа («Дурнічка» Лопэ дэ Вегі)

Генадзь Іосіфавіч Гайдук працуе ў тэатры імя Якуба Коласа з 1984 года пасля заканчэння Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытута.

Са спектаклем «Шагал…Шагал…» У.Драздова, дзе Генадзь Гайдук па-майстэрску выконвае ролю Марка Шагала, выязджаў на міжнародныя тэатральныя фестывалі ў Шатландыю, Англію, Польшчу, Італію, Малдову, Францыю, Літву. Спектакль «Мадам Боншанс» У.Драздова, дзе акцёрам выдатна створаны яскравы вобраз Хаіма Суціна, з поспехам прайшоў на міжнародных тэатральных фестывалях  у Германіі («Бонскае біенале») і Шатландыі (г.Эдынбург). Са спектаклем «Кацярына Іванаўна» Л.Андрэева ўдзельнічаў у Міжнародным тэатральным фестывалі ў г.Трабзон (Турцыя, 2005 год). У 2005 годзе са спектаклямі «Шагал… Шагал…» і «От цо да!» выязджаў на гастролі ў ЗША (г.Бостан і г.Нью-Ёрк).

За шматгадовую плённую творчую работу, асабісты ўклад у дасягненні коласаўскага тэатра ў  2001 годзе ўзнагароджаны Ганаровай граматай Міністэрства культуры, а ў 2006 годзе – нагрудным знакам Міністэрства культуры «За ўклад у развіццё культуры Беларусі». У 2012 годзе ўзнагароджаны медалём Францыска Скарыны.

      Водгукі на творчасць Генадзя Гайдука:

1. Шырокава Р. Созерцательный зевака Геннадий Гайдук /Р.Шырокава // Віцьбічы.- 2 снежня 1997.
2. Алімава А. Генадзь Гайдук: «Тэатр – гэта само жыццё» /А.Алімава// Витебский проспект. – 24 верасня 2009 года. – С.4.
3. Котович Т. Геннадий Гайдук /Т.Котович// Вечерний Витебск. – 8 апреля 2000 года.
4. Лялькіна М. Генадзь Гайдук: «Не хачу ўвесь час варыць капусту» /М.Лялькіна// Народнае слова. – 22 верасня 2009 года.